Tema e Ditës së Tokës këtë vit është “Fuqia jonë, planeti ynë” – një thirrje për veprim përmes edukimit, avokimit dhe angazhimit të komunitetit.
Ekspertët e klimës paralajmërojnë se veprimet për të mbrojtur mjedisin duhet të ndodhin tani.
Programi i Kombeve të Bashkuara për Mjedisin raportoi në vitin 2024 se shtetet nuk po marrin masa të mjaftueshme për të ulur ndotjen dhe janë larg përmbushjes së objektivave të Marrëveshjes së Parisit të vitit 2015. (Presidenti Trump, në ditën e parë të mandatit të tij të dytë, u zotua se do ta tërheqë SHBA-në nga kjo marrëveshje), shkruan npr.org, transmeton Katror.info.
Ndërkohë, përpjekjet ndërkombëtare për të reduktuar ndotjen nga plastika nuk arritën në një marrëveshje, edhe pas dy vitesh negociata.
Po ashtu, sipas Unionit Ndërkombëtar për Ruajtjen e Natyrës, më shumë se një në tre lloje pemësh në botë janë të rrezikuara nga zhdukja.
Në këtë kontekst sfidues sot shënohet Dita e Tokë, kjo ditë u festua për herë të parë në vitin 1970 dhe sot organizohet nga EARTHDAY.ORG, që udhëheq projekte mjedisore në mbarë botën.
Ndërsa udhëheqësit globalë shpesh hezitojnë të ndërmarrin veprime konkrete për mjedisin, komunitete online po krijojnë zgjidhje të qëndrueshme në mënyrë organike.
Këto rrjete sociale kanë ndihmuar në promovimin e natyrës dhe lidhjes mes njerëzve, duke forcuar ndjenjën e bashkësisë.
Në një kohë kur shpresa për ndryshim është e vogël, këto grupe po ofrojnë një qasje praktike për të bërë ndryshim real.
Bashkimi për natyrën
Stick Nation është një komunitet kreativ dashamirës të natyrës që ndan video të degëve të gjetura në natyrë dhe i rendit ato në mënyrë argëtuese.
Krijuar nga miqtë Boone Hogg dhe Logan Jugler, ky komunitet grumbullon mijëra video nga mbarë bota dhe i ndan në rrjetet sociale. Për Muajin e Tokës, ata po mobilizojnë ndjekësit për të mbështetur organizata që kujdesen për mjedisin.

Fitimet nga GoFundMe dhe shitja e produkteve do të dhurohen për: One Tree Planted, World Wildlife Fund, EARTHDAY.ORG dhe National Forest Foundation – të gjitha të përkushtuara për mbrojtjen e pyjeve dhe biodiversitetit.
“Degët vijnë nga pemët, pa pemë s’ka degë. Prandaj na duhen më shumë pemë,” thotë Hogg.
Ekonomia e dhurimit
E shqetësuar nga mbetjet plastike që shpërlaheshin në brigjet e ishullit Bainbridge në shtetin e Uashingtonit, Liesl Clark dhe shoqja e saj Rebecca Rockefeller vendosën t’u tregojnë fëmijëve të tyre se mund të bëjnë një ndryshim.
Ato zbuluan se plastika vinte nga produkte të ndryshme: stilolapsa, shishe uji, pjesë makinash, madje edhe shenjat me çmimet në dyqane. Pyetja që lindte ishte: çfarë mund të bëhej për të ulur ndotjen plastike?
“Nga tri R-të e famshme – ‘reduko, ripërdor, riciklo’ – menduam: po pse jo ‘refuzo’? Refuzo t’i blesh këto produkte të reja dhe shiko nëse kemi mjaftueshëm materiale në qarkullim për të krijuar një ekonomi qarkore,” thotë Clark.

Në vitin 2013, ato krijuan një grup të vogël dhe privat në Facebook, ku fqinjët mund të ndanin sende që nuk u duheshin më. Nga ky grup lindi një lëvizje globale: Buy Nothing Project, që sot numëron miliona anëtarë në rreth 128,000 grupe anembanë botës, bashkë me një aplikacion të dedikuar.
Njerëzit dhurojnë rroba, aparate kafeje, mobilje e lodra për fëmijë. Aplikacioni lejon edhe huazimin e sendeve gjatë udhëtimeve, si për shembull përdorimi i lodrave për në pishinë gjatë pushimeve.
Clark thotë se ky veprim krijon një cikël pozitiv në komunitet.
“Ajo ndjesi e mirë – dopamina që përjeton kur dhuron apo merr diçka të shtyn të vazhdosh. Nëse ke pasur një përvojë të mirë, do të postosh përsëri, dhe përsëri,” përfundon ajo.
Farat e një ideje
DePhane Marcelle Weaver beson se mbjellja e dijes është po aq e rëndësishme sa ajo e bimëve.
Organizata e saj, Garden Exchange Stands Org, funksionon përmes një rrjeti vullnetarësh dhe stendash në lagje, ku banorët mund të shkëmbejnë bimë, fara, fidane, prerje apo produkte të tjera për kopshtari një mënyrë praktike dhe falas për të ndarë burime.
Organizata ofron gjithashtu punëtori edukative për mbjellje të qëndrueshme, ndihmë për jetën e egër vendore dhe mënyra se si të kopshtarisësh në mënyrë miqësore me mjedisin.
Në një kohë kur çmimet në markete janë të larta, Weaver thekson se mësimi se si të rrisësh vetë ushqimin tënd është një formë fuqizimi. Dhe njëkohësisht forcon ndjenjën e komunitetit.

“Është bukur kur mund të shkosh me biçikletë te stenda e lagjes, të marrësh libra, fara, bimë, dhe të ndash me të tjerët ato që ke vetë,” thotë ajo.
Donacionet variojnë nga bimë ananasi dhe domate, te rozmarinë, vezë apo fidane frutash. Çdo stendë ka emrin e saj kreativ si “Say Aloe to my Leafy Friend,” “Rooting for You,” apo “Bee Joyful.”
Sipas Weaver, të rritësh vetë ushqimin është mënyra më e mirë për të jetuar në mënyrë të qëndrueshme dhe për t’u lidhur me të tjerët përmes një nevoje të përbashkët.
“Në fund të ditës, të gjithë duhet të hamë. Në vend që të përqendrohemi te ndarjet dhe tensionet, le ta ndihmojmë njëri-tjetrin për gjërat që vërtet kanë rëndësi,” përfundon ajo. /Katror.info
Përgatiti:
