Astronomët, me vështrimin e fuqishëm të teleskopit Atacama Large Milimeter Array (ALMA), kanë gjetur diçka interesante në orbitën e një planeti që rrotullohet rreth një ylli të largët.
Konkretisht, ekspertët zbuluan një re mbeturinash që ndoshta ndan të njëjtën orbitë me planetin, e cila mund të përfaqësojë: a) blloqet e ndërtimit të një planeti të ri ose b) mbetjet e një planeti tashmë të formuar që pësoi një fat katastrofik.
“Dy dekada më parë, teorikisht u parashikua se çifte planetësh me masë të ngjashme mund të ndajnë të njëjtën orbitë rreth një ylli, domethënë se ekzistojnë të ashtuquajturat planetë trojanë ose bashkë-orbitalë. Për herë të parë, ne kemi gjetur prova që mbështesin këtë hipotezë,” tha astrofizikantja Olga Balsalobre-Ruza nga qendra e Madridit.
Si nuk përplasen?
Trojanët janë planetoidë ose satelitë natyrorë, domethënë trupa shkëmborë, të cilët ndajnë një orbitë me një planet ose një satelit më të madh. Për shembull, imagjinoni që Toka nuk është e vetme në rrugën e saj të planifikuar rreth Diellit dhe se një planet me madhësinë e Marsit është menjëherë pas saj, në të njëjtën rrugë. Të dy planetët do të kishin kushte të ngjashme moti (nëse plotësohen supozimet e tjera) dhe stinët, dhe viti i tyre do të zgjasnin me të njëjtën kohëzgjatje ditësh.
Disa mund të pyesin veten – si nuk përplasen?
Epo, shumë thjesht, fakti që trojanët ndajnë të njëjtën orbitë nuk do të thotë se është i paqëndrueshëm. Trupat kozmikë udhëtojnë njëri pas tjetrit në një shteg të rregullt, si treni pas trenit në një hekurudhë. Në fakt, trojanët janë të zakonshëm në sistemin tonë diellor, shembulli më i famshëm janë asteroidet trojanë të Jupiterit – më shumë se 12,000 trupa shkëmborë që ndajnë të njëjtën orbitë rreth Diellit si gjigandi i gazit. Astronomët kanë parashikuar se trojanët, veçanërisht planetët trojanë, mund të ekzistojnë edhe rreth yjeve të tjerë, por deri më tani nuk ka pasur shumë prova për këtë supozim, shkruan Katror.info
Përgatiti:
