Shkencëtarët në Universitetin e Kembrixhit kanë zbuluar sinjale të reja, ndonëse ende të pasigurta, se një planet i largët përtej sistemit tonë diellor mund të strehojë jetë, shkruan BBC, përcjell Katror.
Bëhet fjalë për planetin K2-18b, i cili ndodhet rreth 124 vite dritë larg Tokës dhe është dyfish e gjysmë më i madh se planeti ynë. Gjetjet e fundit, të realizuara përmes Teleskopit Hapësinor James Webb të NASA-s (JWST), tregojnë për praninë e molekulave që në Tokë prodhohen vetëm nga organizma të gjallë të thjeshtë.
Ky është rasti i dytë që K2-18b shfaq shenja të mundshme jete, por kësaj radhe, sipas BBC-së, sinjali është më i fortë dhe më premtues. Megjithatë, ekipi i Kembrixhit dhe astronomë të pavarur theksojnë se duhet më shumë të dhëna për ta konfirmuar këtë zbulim.
“Ky është dëshmia më e fortë deri më tani se mund të ketë jetë atje jashtë,” tha prof. Nikku Madhusudhan për BBC. “Realistisht, mund të arrijmë ta konfirmojmë këtë sinjal brenda një ose dy vitesh.”
Në atmosferën e planetit janë identifikuar gjurmë të dimetil sulfide (DMS) dhe dimetil disulfide (DMDS) – gaze që në Tokë prodhohen nga fitoplanktoni dhe bakteret detare. Ajo që habiti shkencëtarët ishte sasia e këtyre gazrave.
“Sasia që kemi identifikuar në atmosferë është mijëra herë më e madhe sesa ajo që kemi në Tokë,” tha prof. Madhusudhan. “Nëse kjo lidhet vërtet me jetë, atëherë ky planet mund të jetë i mbushur me të.”
Ai shkoi edhe më tej: “Nëse e konfirmojmë që ka jetë në K2-18b, kjo do të thotë që jeta është shumë më e zakonshme në galaktikë.”
Por standardi shkencor për ta konsideruar një zbulim të tillë të konfirmuar është shumë i lartë – kërkohet një probabilitet 99.99999% që rezultati të jetë i saktë (një e ashtuquajtur ‘pesë sigma’). Aktualisht, rezultati është në nivelin ‘tre sigma’ ose 99.7%, që megjithëse duket shumë, nuk mjafton për të bindur komunitetin shkencor.
Në një intervistë për BBC Radio 4, Madhusudhan pranoi: “Po bëjmë një pretendim të madh – nëse është i vërtetë. Prandaj duam të jemi shumë të kujdesshëm dhe të sigurohemi që probabiliteti që ky rezultat të jetë një rastësi të jetë më pak se një në një milion.”
Për më tepër, struktura e K2-18b ende mbetet subjekt debatesh. Njëra teori sugjeron se planeti ka një oqean të madh, ndërsa një tjetër – nga NASA – sugjeron që mund të jetë një mini gjigant gazor pa sipërfaqe fare.
Pavarësisht dyshimeve, prof. Madhusudhan mbetet optimist: “Ndoshta dekada më vonë, do të shohim prapa dhe do ta kuptojmë që ky ishte momenti kur universi i gjallë filloi të jetë i prekshëm.”
Hulumtimi është publikuar në revistën The Astrophysical Journal Letters dhe mbështetet nga të dhënat e teleskopit JWST të NASA-s. /Katror.info