Dihet që ajsbergët qëndrojnë kryesisht nën sipërfaqen e ujit—ajo që shohim është vetëm maja. Por askush nuk kishte imagjinuar se e njëjta gjë mund të vlente edhe për Piramidat e Mëdha të Egjiptit në Giza, mrekullitë e fundit të mbijetuara të botës së lashtë.
Në një njoftim që ka tronditur komunitetin shkencor, studiuesit zbuluan fundjavën e kaluar se nën Piramidën e Khafres ndodhet një rrjet tunelesh, shtyllash, korridore dhe salla gjigante, të cilat ka gjasa që shtrihen nën të gjitha tre piramidat.

Ky zbulim i pabesueshëm u bë i mundur përmes teknologjisë së radarëve satelitorë, nga një ekip shkencëtarësh të Universitetit të Strathclyde në Glasgow dhe Universitetit të Pisës në Itali, transmeton Katror.info.
“Kur analizojmë më nga afër imazhet, zbulojmë se nën sipërfaqe ndodhet një qytet i vërtetë nëntokësor… një botë e fshehur me shumë struktura,” shpjegoi arkeologu Corrado Malanga, shkruan Dailymail.
Sipas Malangës dhe kolegut të tij Filippo Biondi, ky rrjet nëntokësor zbret rreth 2.1 kilometra në thellësi të rërës së Saharasë. Ky duhet të jetë shumë më i vjetër se piramidat, të cilat janë ndërtuar rreth 4,500 vjet më parë. Por sa më i hershëm mund të jetë, mbetet ende një mister.

A ka ekzistuar ky qytet që mijëra vjet përpara ndërtimit të piramidave? Dhe nëse po, kush e krijoi, dhe si?
Që nga epoka viktoriane, kur filloi obsesioni për Egjiptin e lashtë, arkeologët kanë kërkuar të zgjidhin “misterin e rërave.” Por realiteti mund të jetë edhe më i çuditshëm sesa spekulimet më të guximshme.
Imazhet tredimensionale të siguruara përmes teknologjisë së radarëve me aperturë sintetike (SAR) tregojnë pesë struktura misterioze në bazën e piramidës së mesme, rreth 16 kilometra në jugperëndim të Kajros. Qëllimi i këtyre strukturave mbetet i panjohur, por ato janë të lidhura me njëra-tjetrën përmes korridoreve gjeometrike.
Më mbresëlënëse janë tetë shtylla vertikale që shkojnë 648 metra në thellësi, duke arritur dy dhoma masive kubike me përmasa 80 metra secila. Kjo thellësi është gati pesë herë më e madhe se lartësia e Piramidës së Khafres, e cila arrin në 136 metra mbi tokë.
Shtyllat prej guri janë të renditura në dy rreshta prej katër, në drejtimin veri-jug. Kjo rregullsi gjeometrike është domethënëse, duke marrë parasysh se edhe Piramidat e Mëdha janë të orientuara saktësisht sipas katër pikave kardinale: veri, jug, lindje dhe perëndim.
Duke përfshirë këto struktura të nëndheshme, lartësia totale e Piramidës së Khafres arrin 864 metra, më e madhe se Burj Khalifa në Dubai, ndërtesa më e lartë e ndërtuar ndonjëherë nga njeriu, e cila është 828 metra.
Rreth secilës shtyllë duket një shkallë spirale, duke ngritur pyetjen: si mund të jetë krijuar diçka e tillë 2,500 vjet para lindjes së Krishtit?
Teknologjia SAR përdor impulset e radarëve për të zbuluar objekte të fshehura nën tokë, duke funksionuar në mënyrë të ngjashme me sistemet e radarëve që gjurmojnë avionët në largësi. Këto impulse u dërguan nga satelitë të vendosur 676 kilometra mbi sipërfaqen e Tokës.
“Nëse një objekt shfaqet në skanimin e një sateliti, por jo në tjetrin, atëherë kemi një sinjal të rremë,” shpjegoi Malanga. “Por të gjitha matjet tona ishin plotësisht të njëtrajtshme, duke përjashtuar çdo mundësi gabimi.”
Ekipi shqyrtoi gjithashtu mundësinë që shtyllat dhe kubet të jenë themelet e piramidës. Por imazhet SAR tregojnë gjithashtu një shpërndarje të gjerë objektesh që duken si mbetje arkeologjike, shumë më larg dhe më thellë se bazat e njohura të piramidave.
Kjo i çoi shkencëtarët në hipotezën se mund të kemi të bëjmë me një qytet të vërtetë nëntokësor.
Hipoteza të ngjashme kanë ngjallur debat për dekada. Në vitet 1990, arkeologu Robert Bauval pretendoi se kishte deshifruar domethënien astrologjike të Piramidave të Mëdha. Ai sugjeroi se tre piramidat kryesore të Gizës—që besohet se janë ndërtuar si varre për faraonët Khufu (Keops), Khafre dhe Menkaure- janë të vendosura në të njëjtën formacion si yjet kryesore të yjësisë Orion.
Megjithatë, në ditët e sotme, ky përputhje nuk është e saktë. Sipas llogaritjeve të Bauvalit, piramidat do të kishin qenë në përputhje të përsosur me Orionin rreth 10,500 vjet më parë—një periudhë shumë më e hershme sesa koha e sundimit të faraonëve Khufu, Khafre dhe Menkaure, që jetuan midis viteve 2,600 p.e.s dhe 2,500 p.e.s.
Por Orioni nuk është yjësia e vetme me rëndësi. Sfinksi është i orientuar drejt lindjes, dhe në ekuinoksin pranveror (dita e parë e pranverës), ai përballet me shenjën yjësore të Luanit. Shumë arkeologë besojnë se Sfinksi, me formën e tij të një luani me kokë njeriu, është modeluar sipas kësaj yjësie… /Katror.info
Përgatiti:
