Bateritë kuantike mund të ngarkohen pa tel dhe me efikasitet më të madh se ato klasike, me ndihmën e një tubi metalik të zbrazët dhe një fushë elektromagnetike.
Bateritë kuantike janë një lloj i ri i pajisjes për ruajtjen e energjisë që deri më tani ekziston kryesisht vetëm në teori. Ato mund të rimbushen me një shpejtësi të jashtëzakonshme, falë efekteve kuantike. Kjo veçori mund t’i bëjë bateritë kuantike të dobishme në çdo gjë, nga automjetet elektrike te telefonat inteligjentë në të ardhmen, por teoria thotë se ato mund të jenë të ndjeshme ndaj shqetësimeve mjedisore, që do të thotë se mund të humbasin spontanisht energjinë ose të “vjetrohen” me kalimin e kohës, ngjashëm me bateritë e e smartfonëve që humbasin efikasitetin me përdorim të shpeshtë, raporton New Scientist.
Jun-Hong An, nga Universiteti Lnazhou në Kinë, dhe kolegët e tij donin ta korrigjonin këtë problem duke shpikur një metodë të re karikimi.
Mundesh me e lexu edhe…
Ata studiuan se çfarë do të ndodhte nëse bateria dhe karikuesi, në vend që të lidheshin fizikisht, do të vendoseshin në pjesë të ndryshme të “drejtuesit të valëve”: tuba metalikë të hollë katrorë. Ata supozuan se tubi do të mbushej me një fushë elektromagnetike.
Një fushë e tillë ka një efekt në objektet me ngarkesë elektrike, kështu që studiuesit përdorën teorinë kuantike për të dalë me ekuacione që përshkruajnë efektin e valëve në bateri dhe karikues. Më pas, me ndihmën e një kompjuteri, ata zgjidhën ekuacionet dhe përcaktuan se si energjia në bateri do të ndryshonte me kalimin e kohës – me fjalë të tjera, si do të karikohej bateria pa tel.
Ahn thotë se efektet kuantike që i bëjnë bateritë kuantike të funksionojnë janë të prekshme, që do të thotë se do të ishte e arsyeshme të supozohej se karikimi teorik me valë do të ishte joefektiv për shkak të distancës fizike midis baterisë dhe karikuesit, por edhe sepse fusha elektromagnetike në përcjellës do të prishin ato efekte.
Megjithatë, llogaritjet e ekipit të tij dhanë rezultate saktësisht të kundërta. Ahn thotë se ndërveprimi i baterisë dhe karikuesit me të njëjtën fushë elektromagnetike “krijon një ngarkesë ideale” që e bën baterinë kuantike “imune ndaj plakjes”.
Bateria dhe karikuesi ishin si “dy persona që notonin në një liqen”, shpjegon Ahn, ku preken nga një sërë shqetësimesh dhe dallgësh të zakonshme. Ky është një zbulim i madh, shtoi Ahn, që mund të ndihmojë në ngarkimin e baterive, jo thjesht të shkatërrojë çdo ndërveprim koherent bateri-karikues.
“Është e vështirë të mbivlerësohet rëndësia e baterive, por mekanizmat e vjetërimit të baterive kuantike janë të vështira për t’u zhbërë,” thotë Karen Hovhannisyan nga Universiteti i Potsdamit në Gjermani. Dizajni i ri është eksperimentalisht i mundur sepse udhëzues të ngjashëm përdoren tashmë në eksperimente të tjera. Megjithatë, ajo thotë se në studimin e tyre teorik, studiuesit përdorën një bateri shumë të thjeshtë, që do të thotë se mund të jetë sfiduese për të përshtatur idenë me pajisje më komplekse.
Studimet e mëparshme mbi bateritë kuantike kanë treguar se lidhja e shumë baterive të tilla mund të përshpejtojë karikimin e tyre, kjo është arsyeja pse An dhe kolegët e tij tani duan të shtojnë më shumë pajisje në metodën e tyre të karikimit. Qasja e tyre teorike e karikimit mund të testohet gjithashtu eksperimentalisht duke ndërtuar një bateri dhe një karikues nga diamantet e vogla dhe të dëmtuara të përdorura tashmë për komunikimin kuantik.
Përgatiti:
