Të kalosh mbi një vit duke fluturuar nëpër botë me familjen tënde në një avion të vogël me një motor është diçka që shumica e njerëzve vetëm mund ta imagjinojnë. Por ky është një realitet për familjen Porter, nga Kanadaja, e aktualisht është afër gjysmës së rrugës rreth 14-mujore përreth botës.
Ian Porter, i cili ka qenë pilot privat për rreth katër dekada, gruaja e tij Michelle, vajzat Samantha, 21 dhe Sydney, 18, të cilët gjithashtu janë pilote të kualifikuara dhe djali Christopher, 15 vjeç, u nisën nga Vankuveri më 15 qershor 2022 dhe që atëherë “në thelb kanë qenë duke udhëtuar çdo ditë.”
Familja, e cila është duke marrë një qasje “të ulët dhe të ngadaltë” të udhëtimit, ka vizituar tashmë rreth 20 vende, duke përfshirë Shtetet e Bashkuara, Brazilin, Bolivinë, Paraguajin, Argjentinën, Panamanë, Kosta Rikën dhe Hondurasin, dhe kanë fluturuar mbi 25,000 milje detare.
Sipas Ian-it, të fluturosh me një aeroplan me një motorr nëpër botë është një ëndërr “që ndoshta është diku në mendjen e të gjithë pilotëve”, por ai filloi ta shikonte këtë perspektivë më seriozisht disa vite më parë, pasi shkoi në disa udhëtime për mbledhjen e fondeve në distanca të gjata.
Rreth dy vjet më parë, zhvilluesi i pasurive të paluajtshme, i cili gjithmonë kishte dëshiruar të kalonte më shumë kohë duke udhëtuar me familjen e tij, pa një “dritare të një mundësie” me Samantën që planifikonte të pushonte një vit nga universiteti dhe Sydney për t’u diplomuar në shkollën e mesme.
Ndërkohë, Christopher sapo kishte përjetuar një “vit të thatë” të shkollimit në distancë gjatë pandemisë, kështu që Ian e dinte se ky ishte një opsion i zbatueshëm, ndërsa gruaja Michelle kishte qenë një shtëpiake me kohë të plotë për disa vite. I bindur se ishte pak a shumë momenti tani ose kurrë, Ian shpejt filloi të bindë pjesën tjetër të familjes që të bënin këtë hap. Pasi të gjithë ishin në bord me idenë, atij iu la detyra e ndërlikuar për të gjetur një avion të përshtatshëm me një motor për ekspeditën.
Ian shpjegon se ai donte të fluturonte sipas rregullave të fluturimit vizual, një seri e rregullave sipas të cilave një pilot drejton një avion në kushte moti mjaft të qartë për të parë se ku po shkon dhe nuk ka nevojë të paraqesë dhe të kërkojë miratim për planet e fluturimit. Kjo përfshihet në zgjedhjen e tyre të avionit pasi shumica e avionëve që përdoren për udhëtime rreth botës janë më të mëdhenj dhe kërkojnë rrugë të planifikuara paraprakisht dhe të miratuara nga kontrollorët e trafikut ajror.
“Gjetja e një aeroplani që do të mund të bartë pesë persona, pajisje për mbijetesë dhe një sasi të arsyeshme bagazhesh nuk ishte domosdoshmërisht gjëja më e lehtë,” pranon ai. Ai përfundimisht gjeti një Gippsaero GA8 AirVan, një avion modern i prodhuar në Australi.
“Unë mendoj se ishte një shenjë,” thotë ai. “Këtu është avioni – ose hipni në të ose hesht.”
Porterët më pas blenë avionin, të cilin e kanë quajtur Moose, për 500,000 dollarë dhe “pjesa tjetër është histori”.
Ian e përshkruan aeroplanin e tyre të shërbimeve me një motor, i cili mund të transportojë deri në tetë persona dhe është i aftë të fluturojë me shpejtësi 220 kilometra në orë (125 nyje) deri në pesë orë, si një “automjet i dobishëm sportiv për qiell”.
“Ju mund ta ngarkoni atë me gjëra,” thotë ai. “E vetmja gjë që nuk bën është të ecë shumë shpejt. Kështu që përshtatet mirë me të gjithë modusin tonë të veprimit “të ulët dhe të ngadaltë”. Është avioni perfekt për këtë mision”.
Ndërsa Ian vepron si kryepilot, Samantha dhe Sydney janë bashkë-pilotët e tij, gruaja Michelle është përgjegjëse për dokumentet shëndetësore dhe vizat, si dhe “nevojat e përditshme”, dhe Christopher kujdeset për pajisjet e kamerës.
“Miqtë e mi mendojnë se ne jemi pak të çmendur, për shkak të asaj që po bëjmë, por padyshim që ia vlen,” thotë Samantha, e cila u kualifikua për të qenë pilote në vitin 2021, në të njëjtën kohë me motrën Sydney.
“Padyshim që ka grindje të vogla familjare. Por më duket sikur kjo ndodh edhe kur jeni në shtëpi”
Ata thonë se aktualisht janë mesatarisht bëjnë rreth një orë fluturim në ditë dhe thonë se tashmë kanë zbritur në më shumë se 160 aeroporte të ndryshme.
“Ne nuk kemi planifikuar asgjë më tepër se sa duhet, sepse ka kaq shumë mundësi,” shton Ian, duke shpjeguar se ata janë “gjithmonë në mëshirën e motit”.
“Është shumë e vështirë të planifikosh shumë përpara. Ne nuk kemi agjendë fikse dhe nuk kemi vende fikse [ku] po shkojmë në të vërtetë. Ne thjesht po ndjekim një rrugë shumë të përgjithshme.”
Familja Porter synon që gjatë udhëtimit të të mbledh 1 milion dollarë për SOS Fshatrat e Fëmijëve, një organizatë bamirëse ndërkombëtare e fokusuar në mbështetjen e fëmijëve në mbi 130 vende pa kujdes prindëror dhe familjeve në rrezik.
“Përveç që ishte një aventurë e madhe familjare, ne donim ta bënim të vlefshme aventurën për një qëllim” shpjegon Ian.
Fakti që ata kanë mundur të lënë mënjanë plot 14 muaj për të përfunduar udhëtimin ka qenë jashtëzakonisht i dobishëm, pasi do të thotë se ka kohë për të parë pamjet gjatë rrugës pa u ndjerë sikur duhet të nxitojnë. Familja është vendosur në kampingje, bujtina dhe hotele të ndryshme dhe herë pas here është vendosur për të kaluar natën tek njerëzit që kanë ndjekur udhëtimin e tyre. Ata madje i kaluan Krishtlindjet në ishujt Galapagos.
“Ne nuk po garojmë,” thotë Ian. “Ne nuk duhet të largohemi diku, dhe të shkojmë diku tjetër në një ditë të caktuar. Sepse atëherë ju merrni vendime të këqija.”
Megjithëse përvoja fluturuese e Samantës dhe Sydneit ishte relativisht e kufizuar përpara fillimit të udhëtimit, dyshja thonë se ato kanë fituar shumë aftësi të reja gjatë udhëtimit.
“Fluturimi aktual në ajër është vetëm një pjesë,” shton Ian, i cili thotë se vajzat e tij kanë qenë “fenomenale”.
“Ka shumë punë tjera që duhet të menaxhohen si kontrolli i motit, navigimi dhe puna në radio, veçanërisht kur fluturojmë në vende ku nuk flasim gjuhën amtare.”
Michelle pranon se mund të jetë zhgënjyese të qenit një nga të vetmet jo-pilotët në bordin e “Moose” — Christopher gjithashtu dëshiron të marrë patentën e tij të pilotit në të ardhmen — por ajo po kënaqet duke parë fëmijët e saj që po fitojnë gjithnjë e më shumë besim në aftësitë e tyre .
“Të jesh pjesë dhe të mbështesësh besimin në rritje të fëmijëve tanë si pilotë dhe entuziastë të aventurave, ka qenë e pabesueshme”, thotë ajo për CNN Travel përmes emailit.
Duke fluturuar për në Cape Horn, i njohur si “maja jugore” e Amerikës së Jugut, vitin e kaluar, Samantha thotë se me të vërtetë filloi të vlerësonte se sa një arritje e pabesueshme ka qenë dhe do të vazhdojë të jetë udhëtimi për secilin prej tyre.
“Duke shkuar nga maja absolute, pjesa më veriore e Amerikës së Veriut në pjesën më jugore absolute, dhe atë që ata e quajnë ‘fundi i botës, po mendoja, ‘Uau, jo vetëm që është kaq e lezetshme, por është kaq mbresëlënëse. Ne kemi arritur diçka kaq të pabesueshme si familje. Dhe ky është vetëm fillimi'”, rrëfen ajo.
Për Ian, fluturimi nëpër zjarret e pyjeve tropikale të Amazonës ishte një moment veçanërisht prekës, megjithëse për arsye shumë të ndryshme.
“Ne e kemi parë Amazonën në zjarr nga afër,” thotë ai i trishtuar. “Dua të them, ishte absolutisht befasuese. Ishin afër katër orë e gjysmë të ngurta që fluturonin nëpër tym, duke parë zjarret që digjen në çdo drejtim. Janë gjëra për të cilat lexoni në gazeta. Por në fakt ta shohësh atë është thjesht një përvojë ndryshe.”
Ka pasur edhe momente të vështira
Familja Porter pranon se udhëtimi ka pasur eedhe momente të vështira dhe kombinimi i të qenit pothuajse vazhdimisht në lëvizje dhe të përballjes me kaq shumë faktorë të ndryshëm, duke përfshirë logjistikën në terren të aeroportit, si dhe përpjekjen për të qëndruar të shëndetshëm, ka shkaktuar ndonjëherë edhe telashe.
“Ka qenë një sprovë e vërtetë për t’u ndjerë rehat me parehati në një farë mënyre,” thotë Samantha. “Kam përjetuar më shumë gjëra në shtatë muajt e fundit sesa kam përjetuar ndonjëherë në jetën time ose që do të prisja të kisha përjetuar. Klima të ndryshme, kultura të ndryshme dhe vende të ndryshme. Ka qenë një sfidë e madhe.”
Një nga sfidat më të mëdha me të cilat janë përballur ka qenë procesi burokratik që ndërlidhet me fluturimin e një avioni të vogël në kaq shumë vende të ndryshme, të tilla si lejet për fluturim dhe vizat.
“Kur mbërrin në një aeroport, në thelb je në mëshirën e tyre,” thotë Ian, duke shtuar se ndonjëherë mund të duhen deri në tre ose katër orë për të lëvizur nëpër të gjitha procedurat në tokë pas uljes në një destinacion të caktuar.
Megjithatë, ai është jashtëzakonisht i impresionuar me mënyrën se si “ekuipazhi” është përballur me gjithçka, dhe vëren se shikuesit kanë komentuar se sa mirë punojnë të gjithë së bashku, si në bord ashtu edhe në tokë.
“Shumë njerëz mendojnë kur jeni duke fluturuar nëpër botë me aeroplan privat me një motor, se jeni në një udhëtim luksoz, duke qëndruar në akomodim me pesë yje”, shton ai.
“Dua të them, ju mund ta bëni këtë. Por ne po bëjmë gjithçka vetë. Të gjithë janë duke u bashkuar. Ne vazhdojmë dhe po e bëjmë.”
Michelle thekson se komuniteti i aviacionit ka qenë jashtëzakonisht mbështetës dhe i dobishëm për ta gjatë gjithë udhëtimit.
“Ne kemi takuar njerëzit më të pabesueshëm”, shton ajo.
Aktualisht në Belize, familja Porter thotë se ka të ngjarë të shkojnë në Guatemala më pas, përpara se të fluturojnë për në Meksikë. Më pas, ata planifikojnë të fluturojnë në Kanadanë Lindore, përpara se të kalojnë Atlantikun e Veriut përmes Grenlandës, Islandës dhe më pas nëpër Evropë.
Nga këtu, ata ka të ngjarë të fluturojnë nëpër Egjipt, Lindjen e Mesme, Indi dhe Japoni, megjithëse ata thonë se rruga e saktë “do të evoluojë gjithmonë”.
Ekuipazh special
Disa seksione më tej janë ende të pasigurta për shkak të faktit se hapësira ajrore ruse është mbyllur për një numër vendesh të ndryshme, duke përfshirë SHBA-në dhe Kanadanë, që nga fillimi i vitit 2022, si rezultat i konfliktit të vazhdueshëm Rusi-Ukrainë.
“Rruga logjike për ne është të shkojmë në Rusinë lindore dhe më pas në Alaskë,” shpjegon Ian.
“Por tani, hapësira ajrore ruse është e mbyllur për ne. Pra, është një pikëpyetje, për të cilën ne nuk kemi një zgjidhje për momentin.”
Familja vlerëson se do të kthehen në Kanada në fund të gushtit./Katror.info