Si çdo popull, edhe ne – ushqimin e kemi pjesë t’kulturës e traditës edhe kallxues t’shumë gjanave që lidhen me mendësinë tonë, traditat e vlerat t’cilat i kemi kultivu ndër breza, Këtë e tregojnë edhe thanjet e urta shqiptare, t’cilat kanë përdorë ushqimin si metaforë për shumë fenomene e dukuri shoqnore qysh prej kaherë, e t’cilat shpesh i hasim edhe sot.
Njilloj sikurse 16 thanjet n’t’cilat përmes ushqimit përçohet nji mesazh ma domethanës, ne kësaj here i kemi zgjedhë 4 prej shprehjeve shqiptare që shprehin dashni a pëlqim ndaj dikujt – fjali këto n’t’cilat t’ngranunit luan bajagi nifarë roli. E fjalitë e maposhtme flasin vet.
Mundesh me e lexu edhe…
1. TA HANKSHA ZEMRËN!
Thanja ma e shpeshtë që mundesh me e ni secilin shqiptar/e t’u ja thanë dikujt me t’cilin/ën e çon mirë, kuptohet, por edhe e don shumë – asht thanja “Ta hanksha zemrën” apo “Ta ha zemrën”. Kjo fjali e përthekon ma s’miri gëzimin e dashninë që dikush e ndinë kur tjetri/a e gëzon me diçka. Shembuj t’tillë janë rastet kur i lypë dikujt diçka e ta bjen n’sekondë, kur personi ta krynë ni punë t’randësishme apo edhe t’shtin me qeshë fort.
2. TA HANKSHA SYNIN!
Duket qartë se gjuha jonë e dashnisë asht pak kanibaliste, e këtë e dëshmon edhe fjalia e radhës. Kurdo që e shohim dikand simpatik/e, ndonji fëmijë a pse jo edhe dikand që e vlerësojmë fort, kemi tendencë me ja thanë “Ta ha synin” – diqysh kjo fjali na vjen qaq natyrshëm, sa kërkush nuk e merr për t’keq; përkundrazi.
3. TA HANKSHA LOÇKËN!
Anipse kërkush prej shqiptarëve nuk e din se çka asht loçka, a si definohet ajo – krejt kem qejf me ja hangër loçkën njani tjetrit e me ja shprehë njani tjetrit vlerësimin e dashninë përmes këtyre fjalëve sa abstrakte aq edhe kuptim-plota. E sado e padefinume si fjalë, nji gja e dijmë “Loçka asht për me u hangër”, bile ma s’miri asht me u shoqnu me nji putha a përqafim kur t’ja thuash dikujt.
4. TA HANKSHA SHPIRTIN!
Listës t’fjalive “agresive-kanibaliste”, e që n’thelb janë t’mbushuna dashni i shtohet edhe thanja “Ta hanksha shpirtin”. E anipse shumica kur e përmendim shpirtin e kemi n’mendje thelbin e qenies t’dikujt; mirësinë, njerëzillëkun etj – n’rastet kur e themi këtë fjali ne dojmë me e tejkalu nivelin e sipërfaqësores e me ja ba me dije tjetrit/es që ne i dojmë ata përtej t’dukshmes – përtej gjanave fizike si syni e zemra t’cilat mundemi ma ua hangër.
E dijme që këto thanje nuk janë t’vetmet shprehje dashnije, por këto definitivisht janë thanjet ma autentike shqiptare ku dashnia shprehet pa teklif. E n’qoftë se nuk e ke fort zakon me i përdorë, nisja – se veç çka e gëzon dikand! /katror.info
Ky artikull është përgatit’ nga Kaltrina Zhushi. Për me pa receta të mira dhe te shëndetshme, mundeni me e vizitu blogun e saj në Instagram @gurmaneria
Përgatiti:
