Nuk është e pazakontë që ribashkimet të ndodhin brenda pak kohësh që prej takimit fillestar — apo ndoshta dhjetë deri në njëzet vjet pas takimit të parë. Por një ribashkim pas 75 vitesh është vërtet befasues.
Kjo është pikërisht ajo që ndodhi kohët e fundit mes dy emigrantëve, Lena dhe Yolanda, të cilat ishin vajza të reja kur u takuan për herë të parë gjatë një udhëtimi tranzit 14-ditor të oqeanit.
Në prill të vitit 1947, të dyja vajzat e reja po emigronin me familjet e tyre italiane në Shtetet e Bashkuara. Ato u takuan me njëra-tjetrën në bordin e Saturnia, një anije që lundronte drejt ishullit Ellis të Amerikës – dhe aty u bënë shoqe shumë të mira.
Mundesh me e lexu edhe…
Viteve të fundit, djali më i vogël i Lenës, Steve, kishte hulumtuar udhëtimin e tyre transatlantik dhe zbuloi udhëtimin e atëhershëm të anijes në internet, shkruan The Good News Network.
Lena, tash 85 vjeçe, e kishte mbajtur mend gjithmonë emrin e shoqes së saj të lundrimit, Yolanda. Pra, Steve kërkoi me shumë përkushtim vendndodhjen e shoqes së nënës, e cila kishte mbetur vetëm kujtim i pashlyer në mendjen e së ëmës.
Lena u largua nga vendlindja e saj në Pallagorio kur ishte dhjetë vjeçe. Yolanda nëntë vjeç u largua nga shtëpia e saj në Belmonte.
Steve vazhdoi ta kërkonte miken e humbur të nënës, e cila nëse do të ishte gjallë, do të ishte 84 vjeç.
Dhe po, Yolanda ishte ende duke lulëzuar – të dy vajzat, tashmë të moshuara, kishin jetuar 2.5 orë larg njëra-tjetrës gjatë gjithë jetës së tyre.
Steve gjeti numrin e telefonit të Yolandës dhe ia la një mesazh duke ia shpjeguar se shoqja e saj e udhëtimin të lundrimit në fëmijëri donte ta kontaktonte. Covid-19 dhe pengesa të tjera e vonuan ribashkimin, por më në fund u caktua ora dhe data.
Djali i Yolandës, Rich, e dërgoi nënën e tij nëpër linjat shtetërore të udhëtimit nga shtëpia e saj në Weirton, Virxhinia Perëndimore, në shtëpinë e Lenës në Meadville, Pensilvani, ku u takuan duke u përqafuar e çmallur me lot gëzimi.
“Ato festonin një miqësi të rastësishme që zgjati tërë jetën”, tha djali i Lenës, Toni për GNN.
Përveç kujtimeve të pakta të udhëtimit të tyre në Saturnia – që përfshinin ndjenjat e habisë dhe të frikës se si do të ishte Bota e Re – ato gjithashtu ndanë shumë histori të jetës së tyre të shpalosur brenda drekës së shkurtër të pasdites.
“Yolanda ishte fytyra dhe emri që ishte sinonim i kalimit tim nga një jetë në tjetrën”, tha Lena.
“Vetëm për këtë arsye, nuk mund ta harroja kurrë. Tani që jemi ribashkuar, jam edhe më mirënjohëse që e quaj shoqen time dhe që pata rastin t’i ndaj historitë tona”.
Është thuajse sikur të ishin motra të ndara që nga lindja: të dyja i ruajnë traditat italiane të familjeve të tyre.
Ribashkimi pas 75-vjetësh ishte aq i suksesshëm sa që vendosën të takoheshin sërish pas disa muajsh, duke shpresuar për më shumë kohë të mrekullueshme bashkë./Katror.info
Përgatiti:
