Përse leximi është një lloj terapie?

“Leximi mund të jetë një mënyrë e fuqishme për t’u arratisur, relaksuar dhe për të kuptuar më shumë rreth vetes dhe botës”, thotë Kara Alaimo, e cila ndan mendimet e saj për disa nga romanet e saj të preferuara.

“Pachinko” nga Min Jin Lee është një libër vërtet i bukur që tregon historinë e koreanëve që u persekutuan gjatë pushtimit japonez.

“Si shumica e prindërve, unë jam e lodhur nga balancimi i nevojave të familjes dhe punës në shekullin XXI. Por pas gjumit të fëmijëve, kam gjetur mundësinë të arratisem në jug të Indisë në fillim të shekullit XX. Aty është ngrohtë, jam rrethuar nga uji dhe ajri ka erë jasemini”, thotw Alaimo.

Ajo pwrshkruan se gjatë një periudhe të veçante të dimrit, kur ajo dhe fëmijët e saj ishin vazhdimisht të sëmurë, kishte lexuar “I’m Mostly Here to Enjoy Myself: One Woman’s Pursuit of Pleasure in Paris nga Glynnis MacNicol.

“Biblioterapia, siç quhet, mund të jetë një praktikë e fuqishme për mirëqenien”, thotë Emely Rumble, një punonjëse sociale e licencuar nga Springfield, Masaçusets, e cila e ka përdorur këtë metodë për klientët e saj për 15 vjet.

“Për shumicën prej nesh, nuk ka shumë mundësi për të ngadalësuar dhe kthyer vëmendjen nga vetja”, tha Rumble, e cila mban një kurs mbi biblioterapinë në Kolegjin Queens në Nju Jork. Ajo është gjithashtu autore e librit “Bibliotherapy in the Bronx (Biblioterapia në Bronks)”, që do të publikohet në prill.

Leximi ofron një pushim nga puna dhe kujdesi për të tjerët, tha ajo, sipas saj mund të jetë gjithashtu një mënyrë për të fituar kuptime personale.

Çfarë na mësojnë tregimet për vetveten?

Librat shpesh kanë efekte të fuqishme tek njerëzit, duke i bërë ata të qajnë ose të zemërohen.

“Nëse një emocion lind gjatë leximit, ka informacion aty për ju”, tha Rumble.

Nëse lexuesit ndalojnë dhe mendojnë për atë që i bën të kenë këto reagime, mund të fitojnë njohuri të vlefshme për vetveten.

Po ashtu, ajo tha, nëse lexuesit ndjehen emocionalisht të lidhur me disa personazhe, duhet të mendojnë se çfarë i bën të lidhen me këto individë.

Rumble rekomandoi që lexuesit të mbajnë një ditar për të shkruar atë që mësojnë për vetveten.

“Leximi dhe reflektimi mbi një temë gjithashtu mund të ofrojë mundësinë për të parë gjërat nga pikëpamja e të tjerëve dhe madje për të rivlerësuar besimet tuaja”.

“Disa herë lexojmë diçka që na ndihmon të riformulojmë perspektivën tonë. Ne të gjithë prekim të njëjtat të këqija shoqërore, ndoshta në nivele të ndryshme, në mënyra të ndryshme”, tha Rumble.

Njohja me veten si lexues është e rëndësishme, qoftë nëse jeni adhurues të fiktiv historik, shkencës, biografive, romanit, fiktiv për të rinjtë, ose diçkaje tjetër. Bibliotekari juaj lokal ose një faqe si Goodreads mund t’ju ndihmojnë.

Disa njerëz preferojnë librat audio, ndërsa të tjerë lexojnë kopje të shtypura ose përdorin lexues elektronikë. Ajo që ka rëndësi është që të jetë një kënaqësi për personin.

Ndërkohë që disa njerëz, si unë, e gjejnë leximin si një mundësi për të relaksuar dhe mësuar më shumë për veten, Rumble tha se terapistët gjithashtu u japin libra pacientëve të tyre si një formë të mësuarit dhe shërimit.

“Terapia tradicionale me biseda, ku një terapist ju pyet për pyetje shumë personale ose detaje rreth përvojave traumatike, mund të duket shumë e dhimbshme”.

“Kur e shikon përmes syve të një personazhi fiktiv , është shumë më e lehtë të flasësh për disa nga ato kujtime të dhimbshme ose të konsiderosh përvoja të ndryshme që ke pasur”, tha ajo.

Pavarësisht përfitimeve të librave, njerëzit kanë lexuar më pak. Sipas një ankete të Gallup-it të vitit 2022, amerikanët lexuan mesatarisht 12.6 libra gjatë vitit të kaluar – numri më i ulët që nga viti 1990.

Artikulli është publikuar fillimisht në CNN, e më pas është përkthyer nga Albanian Post.

/Katror.info