Sonda BepiColombo përfundoi fluturimin e saj të përreth të Mërkurit dhe dërgoi në shtëpi imazhe mahnitëse të anës së errët të planetit.
Sonda BepiColombo u nis në vitin 2018 dhe në trajektoren e saj komplekse, në të cilën kaloi dy herë nga Toka dhe një herë drejt Venusit, ajo duhet të bëjë gjashtë takime me Mërkurin përpara se të vendoset në orbitën e saj. Ky manovrim kërkon kohë të konsiderueshme sepse, siç shpjegon Agjencia Evropiane e Hapësirës (ESA), hyrja në orbitë rreth planetit më afër Diellit është e vështirë për shkak të gravitetit masiv që përshpejton shpejtësinë e anijes, shkruan Katror.info.
BepiColombo bëri afrimin e tretë drejt Merkurit të martën, duke afruar vetëm 236 kilometra nga sipërfaqja. Në fluturimin e tij të fundit, BepiColombo vizitoi anën e ërrët të Mërkurit, e cila, duke qenë se një ditë në këtë planet zgjat 176 rrotullime të Tokës, është jashtëzakonisht e errët.
Fluturimi shkoi siç ishte planifikuar dhe BepiColombo tashmë ka dërguar tre imazhe të këtij shkëmbi të errët pa jetë. Kjo është fotografia më e afërt e Mërkurit e regjistruar nga ESA.
“Duke dalur nga ana e errët, kjo pamje me hije… nxjerr në pah lartësitë e rrathëve tektonikë sinuorë dhe thellësitë e kratereve”, njoftoi ESA në Twitter.
Agjencia Evropiane njoftoi në faqen e saj të internetit se sonda zbuloi një krater përplasjeje të pavërejtur më parë me një majë në formë unaze, 218 kilometra të gjerë, të cilin e quajtën Manley për nder të artistes xhamajkane Edna Manley (1900-1987).
Fluturimi kapi gjithashtu imazhe të Beagle Rupes, ‘një pllakë e kores së Mërkurit që është shtyrë drejt perëndimit me të paktën dy kilometra mbi pllakën fqinje’.
BepiColombo do të fluturojë pas Merkurit në shtator 2024, pastaj përsëri në dhjetor të të njëjtit vit, me një vizitë të gjashtë në janar 2025. Në dhjetor 2025, ai do të ndalojë në orbitën e Mërkurit dhe do të ndahet në dy anije kozmike: Orbiteri Magnetosferik i Merkurit (MMO) dhe Orbiter Planetar i Mërkurit (MPO). Agjencia japoneze e eksplorimit të hapësirës ajrore (JAXA) zhvilloi MMO.
Dy orbiterët pritet të kalojnë rreth një vit duke mbledhur të dhëna që shpresojmë se do të avancojnë të kuptuarit se si evoluoi Mërkuri, brendësia dhe përbërjen e tij, shtrirjen dhe rregullimin magnetosferës së tij dhe proceset që formuan sipërfaqen e tij./Katror.info
Përgatiti:
